De Tour de France is niet alleen de grootste wielerwedstrijd ter wereld. Het is het grootste jaarlijkse sportevenement ter wereld. Drie weken. Eenentwintig etappes. Miljoenen toeschouwers. En een ware kookpot van fysieke en mentale inspanningen die maar heel weinigen ooit zelf zullen meemaken.
Stashed-ambassadeur Chris Opie, Hij heeft als profwielrenner gereden, wielrenners op topniveau gecoacht en is al decennialang nauw betrokken bij de wereld van topprestaties. Hoewel hij zelf niet meer meedoet aan de Tour de France, begrijpt hij wat er nodig is om kalm te blijven en te presteren wanneer de druk enorm hoog is.
We vroegen hem om ons een kijkje achter de schermen te geven. Wat gaat er nu echt om in het hoofd van een renner vóór de Tour? Hoe gaan ze om met de druk? Wat is er nodig om dag in dag uit te verschijnen en scherp te blijven?
Hoe blijven motorrijders kalm als alles op het spel staat?
Volgens Chris begint het met één woord: oefening.
"Toprenners nemen zo'n 60 tot 90 keer per jaar deel aan wedstrijden", zegt hij. "En dat doen ze vaak al tien jaar of langer. Sommigen zijn er als kind mee begonnen. Tegen de tijd dat ze het niveau van de World Tour bereiken, is het beheersen van zenuwen een tweede natuur geworden."
Dat betekent niet dat de druk niet reëel is. Vooral in de Tour. "Het is intens. Iedere renner voelt het. De eerste week is het meest zenuwslopend. Iedereen probeert in dezelfde positie op de weg te komen. Daarom zie je zoveel valpartijen. Iedereen wil vooraan rijden, en er is gewoon geen ruimte."
Maar te midden van de chaos creëren de professionals structuur. Muziek. Focusroutines. Stille rituelen. Tijd voor zichzelf. Alles om het lawaai te dempen. "Het gaat erom dat je in de best mogelijke gemoedstoestand aan de startlijn verschijnt. Daar word je beter in met ervaring."
Training die meer opbouwt dan alleen het lichaam.
De voorbereiding op de Tour de France draait niet alleen om kilometers in de benen. Het gaat erom veerkracht op te bouwen van binnenuit.
In mei en juni leggen sommige renners, zoals Wout van Aert, bijna 7.000 kilometer af. Dat is meer dan de meeste mensen in een jaar fietsen. En een groot deel daarvan wordt op grote hoogte afgelegd. Slapen op 2.000 meter of hoger dwingt het lichaam om meer rode bloedcellen aan te maken, waardoor het zuurstof beter kan transporteren. Het doel is simpel: sterker aankomen, sneller herstellen en dieper gaan.
Chris wijst ook op hitte-adaptatie. "Renners trainen in oververhitte ruimtes of met extra kleding om het racen bij hoge temperaturen te simuleren. Als dit consequent wordt gedaan, kan het bijna net zo effectief zijn als hoogtetraining."
Maar de cijfers vertellen niet het hele verhaal. Het is de mentale belasting die de goede van de geweldige onderscheidt.
"Onder-boven-intervallen zijn slopend," legt Chris uit. "Je fietst 30 seconden boven je drempelvermogen, dan net eronder. Steeds weer opnieuw. Als je drempelvermogen 400 watt is, ga je naar 450, dan zak je naar 350, en herhaal je dat. Je benen zitten vol melkzuur, je longen schreeuwen het uit, en je moet je mentaal ook nog staande houden."
Hier begint het werk aan je mentale welzijn. De rust te midden van de inspanning.
Hoe het team mentale ruimte creëert voor de renners
Het lijkt misschien alsof renners in een comfortabele bubbel leven, maar professioneel wielrennen is keihard. Gelukkig doen teams er alles aan om hun renners mentaal en fysiek in balans te houden.
"De organisatie rondom de World Tour-renners is uiterst nauwkeurig," zegt Chris. "Ze hebben luxe bussen, comfortabele bedden en een goed gepland reisschema. Ze zorgen ervoor dat alles zo soepel mogelijk verloopt, zelfs op de lange transferdagen."
De laatste jaren erkennen teams ook de emotionele kant van prestaties. "Families mogen nu dicht bij het team zijn. Dat was nog niet zo lang geleden ondenkbaar. Het is een enorm verschil om een partner of kind in de buurt te hebben. Het helpt de renner om met beide benen op de grond te blijven. Ze zijn niet alleen maar atleten."Het zijn mensen.”
Diezelfde filosofie geldt voor het hele team. Zelfs de monteurs, die vaak voor zonsopgang opstaan en tot laat in de nacht doorwerken, vinden manieren om op te laden. Een duik in het zwembad van het hotel. Een moment van rust. Een wandelingetje om het blok. Kleine momenten om even tot rust te komen. En dat is belangrijk.
Ieders mentale welzijn is belangrijk.
Wielrennen is een teamsport, zelfs als er maar één als eerste over de finish komt.
"Mensen denken vaak dat wielrennen een individuele sport is," zegt Chris. "Maar niets is minder waar."
Renners strijden misschien voor persoonlijke roem, maar hun prestaties zijn gebaseerd op teamwerk. "Eén renner komt als eerste over de finish. Maar alleen omdat vijf of zes anderen dat mogelijk hebben gemaakt."
Ondersteuning kan vele vormen aannemen. Het dragen van eten en drinken. Een renner terugbrengen naar het peloton na een valpartij. Honderden kilometers lang de wind tegenhouden. Tactische beslissingen nemen zodat de ploegleider zich op één ding kan concentreren: het rijden.
"Het beste voorbeeld zie je in de sprintetappes," zegt Chris. "De sprinter voelt misschien pas in de laatste 150 meter de wind. De rest van het team heeft er alles aan gedaan om hem fris aan de start te krijgen."
Ook in bergetappes of tijdritten geldt hetzelfde principe. Je hebt een eenheid nodig die als één geheel beweegt. Eén geest verdeeld over meerdere lichamen.
Zonder het team heeft het individu geen schijn van kans.
Wat kunnen we leren van de besten ter wereld?
Het gaat niet alleen om data. Het gaat niet alleen om wattages. Mentale helderheid speelt een grotere rol in het wielrennen dan de meeste mensen denken. En dat gebeurt niet zomaar.
Routine. Omgeving. Structuur. Steun. Dit zijn de pijlers die topsporters helpen om rust te vinden te midden van de storm.
Of je nu aan een wedstrijd meedoet of gewoon voor je plezier fietst, met een rustige start kom je verder. Je mentale gesteldheid is belangrijk. Je omgeving is belangrijk. En de manier waarop je je voorbereidt, bepaalt hoe je fietst.
Bij Stashed geloven we daar ook in. Daarom zijn onze systemen zo ontworpen dat je setup soepel, rustig en klaar voor gebruik is.
Stashed-ambassadeur Chris Opie
Chris Opie Chris is een voormalig professioneel wielrenner met een carrière bij diverse topteams, waaronder Rapha Condor en Canyon Eisberg. Bekend om zijn scherpe sprints en diepgaande kennis van de sport, heeft Chris de overstap gemaakt naar coaching, commentaar en merkambassadeurschap. Hij brengt een schat aan ervaring vanuit het profpeloton met zich mee en blijft gepassioneerd over het helpen van anderen om beter te fietsen, slimmer te trainen en verbonden te blijven met het plezier van het wielrennen.
